Sporten kan niet alleen je leven verrijken, maar ook totaal op z’n kop zetten. De Canadese volleybalster Dani Smith en de Braziliaanse voetballer Fabian de Abreu weten dat uit eigen ervaring maar al te goed: hun sportcarrière zorgde en zorgt voor ingrijpende veranderingen.
Tekst: Arco Bomgaars
Foto’s: Peter Verheijen en Jan Noorlandt
Dani (zoals haar voornaam Danielle door bijna iedereen wordt afgekort) Smith was vier jaar geleden de eerste buitenlandse speelster die voor volleybalvereniging Sliedrecht Sport in competitieverband uitkwam. Met terugwerkende kracht bleek haar overgang van het Duitse Rote Raben Vilsbiburg naar de Alblasserwaard een transfer die haar leven totaal op zijn kop zou zetten. Inmiddels is zij namelijk aan haar tweede periode in Sliedrecht begonnen als mrs. Dani Dammers-Smith. ,,Tijdens het jaar dat ik toen bij Sliedrecht Sport heb gespeeld, heb ik mijn man Patrick Dammers leren kennen. Je kunt dus wel zeggen, dat mijn komst naar Nederland ervoor heeft gezorgd dat mijn leven een enorme wending heeft gekregen. Patrick en ik zijn vorig jaar met elkaar in het huwelijk getreden. Het leven hangt dus inderdaad van toevalligheden aan elkaar soms’’, lacht de 29-jarige Canadese international.
Lange-afstandsrelatie
Makkelijk was het niet om de relatie vervolgens in stand te houden, want na één jaar bij Sliedrecht Sport trok Dani Smith verder Europa in naar Frankrijk en Roemenië. ,,Frankrijk was nog redelijk goed aan te reizen om elkaar regelmatig te zien, maar Roemenië was qua afstand een stuk lastiger. We hadden een echte lange-afstandsrelatie, maar zijn er allebei in blijven ‘hangen’ omdat we er samen in geloofden. Vorig seizoen heb ik een break gehad in mijn volleybalcarrière. In augustus zijn we toen getrouwd, in Canada. En daarna hebben we ons in Rotterdam gevestigd.’’
Via haar voormalige ploeggenote bij Sliedrecht Sport, Nienke de Waard, kwam de spelverdeelster terug in beeld bij de regerend landskampioen en bekerhouder. ,,Ik ben aan het einde van het vorig seizoen mee gaan trainen en heb een goed gesprek gehad met trainer Vera Koenen. De klik was goed en tot mijn grote verrassing ben ik nu weer terug in Sliedrecht.’’
Aan het begin van dit kalenderjaar is Dani ook begonnen met Nederlandse taallessen. ,,De lessen zijn geweldig, maar jullie taal is wel ontzettend moeilijk. Vooral de grammatica vind ik erg lastig, maar ik zet door. Volgend jaar wil ik namelijk inburgeringsexamen doen. Naast mijn sportcarrière ben ik ook op maatschappelijk gebied bezig. Mijn interesse ligt in de kinderopvang, waar ik graag aan de slag zou willen gaan. En ik leer jullie land steeds beter kennen: mijn man en ik hebben ook een trip naar Madurodam gepland, zodat ik Nederland in het klein ga zien. Ik voel me thuis hier.’’
Thuis in Dordt
Het leven van een profvoetballer is enorm onvoorspelbaar. Neem de ontwikkeling in de loopbaan van de 21-jarige Braziliaan Fabian de Abreu, die sinds enkele maanden contractspeler bij FC Dordrecht is. De Zuid-Amerikaan wilde graag in Europa voetballen en die wens werd opeens realiteit. ,,Nadat ik door mijn club Avai was uitgeleend aan een andere club wilde ik wat anders. Ik hoopte altijd de overtocht naar Europa te kunnen maken. Mijn zaakwaarnemer heeft contact gehad met de trainer van FC Dordrecht, Cláudio Braga. En zo is het opeens in een stroomversnelling geraakt.’’
De verdediger arriveerde in Nederland, stond meteen in de basis tijdens het eerste oefenduel tegen Feyenoord en dwong een contract af. ,,Vanaf het eerste moment dat ik in Dordrecht was, voelde ik me enorm thuis. Bij FC Dordrecht is de sfeer ontspannen, de mensen hebben me prima opgevangen’’, vertelt Fabian in vlot Engels. ,,Ik ben er altijd op gewezen dat ik mijn talen moest beheersen. Nu ik eenmaal hier ben wil ik ook Nederlands gaan leren. De termen in het veld in het Nederlands heb ik al snel geleerd, net als de scheldwoorden’’, grijnst hij. In de periode dat hij in Dordrecht is, heeft hij ook een goed beeld van de stad Dordrecht gekregen. ,,Een mooie, oude stad waar ik al het nodige van heb gezien. Ik heb me snel kunnen aanpassen aan de omstandigheden hier door het lekkere weer deze zomer en de hartelijkheid van de mensen om me heen. Ook de komst van Pedro Marques, met wie ik Portugees kon spreken, heeft erg geholpen. Wat me het meest is opgevallen? Het water in en om de stad. Dat was voor mij totaal nieuw. Ik hoop dat ik hier langere tijd kan blijven.’’
