In de Bonifatiuskerk wordt hard gewerkt om zeven kerkwoningen te realiseren. Door het strippen van de zwarte doos van Bibelot, het poppodium dat er voorheen was gehuisvest, werd de glorie van de kerk weer zichtbaar. Inmiddels zijn er nieuwe ‘doosjes’ aangebracht voor de woningen. Maar de ziel van de kerk blijft aanwezig.

✍🏻: Anne-Marie Loran | 📸: Rob van der Teen

Jasper Sluimer van BIK bouw is vanaf het begin betrokken bij De Bonifatius: “Wij doen veel monumentale projecten en zijn gek op oude gebouwen.” Voordat de ruwbouw van start ging, is Jasper met een historicus door de kerk gelopen. “Je snapt daardoor waarom dingen op een bepaalde manier zijn ontworpen.” Jasper komt oorspronkelijk uit Hardinxveld-Giessendam. “Dan heb je vanzelfsprekend iets met kerken”, lacht hij. Maar de Bonifatiuskerk kent hij van het stappen, in de tijd dat hij bouwkunde deed op de mts in Dordrecht.

De waarom-vraag
BIK staat voor Bouwen in Ketensamenwerking. “Dus: vanaf het begin het werk oppakken, uitwerken en realiseren”, legt Jasper uit. “Dat is bij de Bonifatiuskerk zeker het geval. Je moet het bouwwerk ervaren om het te kunnen restaureren. En dan moet er ook nog een hele transformatie plaatsvinden! Wij lopen er daarom ook altijd met de architect doorheen. Dan hoor je waarom hij bepaalde dingen bedacht heeft. Die vraag is soms belangrijker dan de tekeningen.”

Schuine wanden
Inmiddels zijn de wanden op de begane grond, waar thuiswerkruimtes komen, gezet. Het lijken net kleine houten doosjes. De ‘doosjes’ zijn zo gesitueerd dat de grote monumentale kolommen vrij blijven en
het kenmerkende middenschip goed zichtbaar is. Om die reden staan de zijwanden ook een beetje schuin. “Daardoor komt er meteen meer diepte in”, vertelt Jasper, “het ziet er heel leuk uit.” De drielaags woningen worden helemaal van hout. “Dat was het enige materiaal dat door de kerkdeur paste. Bovendien mocht het niet te zwaar zijn. En wat ook prettig is: het absorbeert de kerkgalm.”

Uitdaging
Voor de originele kerkmuren komen isolerende wanden. De herontdekte tableaus met kruiswegstaties lijken daardoor opnieuw te verdwijnen, maar bewoners kunnen ervoor kiezen om ‘hun’ tableau te exposeren. “Zo werkt het bij rijksmonumenten; je mag monumentale onderdelen wegwerken, als je maar duidelijk aangeeft waar ze zich bevinden.” Wat in ieder geval zichtbaar blijft, is het kapelletje. “We moeten nog even bekijken hoe dat uitkomt met de vloerhoogtes en de trap, maar dat is het leuke van het project.” Lachend vervolgt Jasper: “Elke afwijking is een
uitdaging!”

debonifatius.nl