De Dordtse kyokushin-karateka Davy Brand (27) verzamelde in zijn carrière al Nederlandse en Europese titels, maar de allergrootste kroon op het werk ontbreekt nog: de wereldtitel in het lichtgewicht. Dat doel hoopt de vechtsporter aan het einde van dit jaar te verwezenlijken.

Tekst: Arco Bomgaars | Foto: Thymen Stolk, Dordrecht Centraal

Waarom heb je gekozen voor het kyokushin karate?
,,Ik heb tot mijn zeventiende gevoetbald bij Oranje Wit. Toen ik twaalf of dertien was ben ik aanraking gekomen met vechtsport. Mijn vader John heeft ook aan vechtsport gedaan en onder andere gebokst, dus dat was ook niet zo gek. Ik heb uiteindelijk voor kyokushin karate gekozen. Toen ik richting de volwassenheid ging, heb ik een keuze gemaakt tussen twee sporten en de juiste gemaakt: ik ben een betere vechter dan voetballer. Mijn broer Jay, die speelt bij tweede divisionist ASWH, is veel beter in voetbal.’’

Wat spreekt je zo aan in jouw tak van sport?
,,Toch wel dat het een vechtsport is met full contact en je het gevecht echt aan moet gaan, met volle kracht. Dat maakt het ook fysiek zwaar en de kans op blessures groter.’’

Welke blessures heb je dan al gehad in je loopbaan?
,,Toen ik voor de eerste keer Europees kampioen werd, in 2016, bleek ik twee scheurtjes in mijn borstbeen te hebben opgelopen waarna ik anderhalf jaar lang
uit de roulatie ben geweest. Daarnaast heb ik een kruisbandblessure gehad, maar die liep ik niet op met het sporten maar tijdens een vakantie.’’

Wat zijn je grootste successen tot nu toe?
,,Ik heb verschillende Nederlandse titels behaald, maar het meest trots ben ik op de Europese titels die ik in 2016 en 2021 heb behaald en daarnaast op de tweede derde plaatsen die ik tijdens het WK heb behaald. De laatste heb ik vorig jaar behaald, in het Poolse Krakau.’’

Hoe veel heb je te danken aan je trainer Jan Vleesenbeek?
,,Heel veel. Vanaf het begin ben ik gaan trainen bij Budokai Vleesenbeek en ben daar de kyokushin karateka geworden die ik nu ben. Jan is weliswaar 73 jaar oud, maar zorgt er nog steeds voor dat ik na elke training bij wijze van spreken kruipend naar huis moet omdat hij zo scherp traint.’’

Wat is ervoor nodig om de laatste stap naar de wereldtitel te zetten? ,
,Net als voor voetballers geldt, zit een vechtsporter tussen de 27 en 29 jaar in de kracht van zijn leven en op de toppen van zijn kunnen. In die leeftijdscategorie zit ik nu, dus ik zou nu op mijn top moeten zijn. Aan het einde van dit jaar vindt het WK plaats en dan hoop ik mijn grote doel om wereldkampioen te worden te bereiken. En dat niks onmogelijk is heeft tennisser Rafael Nadal onlangs in Australië bewezen.’’

Hoe is voor jou de coronaperiode geweest als vechtsporter?
,,Erg lastig. Contactsporten zijn sowieso lang niet mogelijk geweest, dus 2020 was wat betreft een jaar waarin ik heel weinig heb kunnen doen. Gelukkig hebben we in 2021 de wedstrijden weer kunnen hervatten en dat is voor mij uiteindelijk een geweldig jaar geweest met successen op het EK en WK.’’

Voor jouw tak van sport is relatief weinig aandacht. Stoort je dat?
,,In Nederland is er inderdaad niet veel aandacht voor de sport en dat heeft ook wel met het ontbreken van de olympische status te maken. Daarentegen is het in het oosten van Europa en in Azië wel een belangrijke sport. Ik heb gevochten in stadions met 15.000 mensen op de tribune, dat was een enorme belevenis. En er is hier ook wel erkenning geweest: ik ben genomineerd geweest voor de prijs van Sportman van het jaar in Dordrecht.’’

Hoe gaat 2022 eruitzien?
,,Er staan dit jaar een EK en WK gepland. Maar het wordt vooral zes dagen in de week keihard toewerken naar dat grote doel om de wereldtitel in het lichtgewicht te pakken.’’