Als privédetective zet Daniëlle (53) zich in voor haar eigen recherchebureau Private-i in Dordrecht. Zij komt tijdens haar werk in allerlei situaties terecht: van vreemdgaantot en met fraude.
Tekst: Eline Lohman | Fotografie: Chantal de Visser
22 jaar lang werkte Daniëlle bij de Nationale politie. Tot zij vijf jaar geleden voor zichzelf begon als privédetective. “Voor mij is wat ik tegenkom best wel normaal,” begint Daniëlle te vertellen wanneer het over haar werk gaat. “Maar voor anderen niet altijd. Mijn werk is heel divers en ik werk voor particulieren en bedrijven. Momenteel zie je dat het in de media veel gaat over ongewenste omgangsvormen en integriteitschending zoals fraude en diefstal op de werkvloer. Daar ben ik momenteel veel mee bezig als privédetective. Verder ook met ziekteverzuim en pré-employment screenings. Particuliere klanten huren mij bijvoorbeeld in wanneer er sterke vermoedens zijn dat de partner vreemdgaat.”
Privédetective op pad
Daniëlle komt met een treffend voorbeeld, dat voor veel mensen als uit een film lijkt. “Een vrouw betrapte haar man op vreemdgaan en een relatie hebben met een andere vrouw. Hij had beloofd dat dit over was. Toch had ze sterke aanwijzingen dat dit niet zo was. De man moest werken aan de andere kant van het land, en zou daar in een hotel verblijven. Ik ben achter hem aangereden en gaan observeren. Hem zag ik wel, maar de minnares niet. De opdrachtgeefster wilde dat ik bleef, omdat ze zeker wist dat de minnares daar ook zou zijn. Ik heb ook een kamer geboekt, met een bubbelbad erin, haha. De man belde zijn vrouw dat hij vroeg ging slapen. Een paar seconden later belde hij haar terug, maar wat bleek: het was een broekzakgesprek. De opdrachtgeefster hoorde toen de man praten met zijn minnares, in die hotelkamer.
Ik kon dit bevestigen en ik zag de twee later ook gehaast het hotel uitlopen. De vrouw wist door dat broekzakgesprek uiteraard genoeg en had hem direct teruggebeld en geconfronteerd. Ik ben maar blijven slapen in dat hotel, want het was tweeënhalf uur rijden van mijn huis.
Ik heb het bubbelbad aangezet en ben lekker in bad gegaan. Toen voelde ik me wel echt zo’n privédetective uit de film: helemaal alleen en verlaten, aan de andere kant van het land in een hotelkamertje. Dat hoort ook bij het werk.
Aangifte of onderzoek
Ik bied ook hulp bij het doen van een aangifte of ik doe onderzoek wanneer er niets gedaan wordt met een aangifte. Bijvoorbeeld naar ondersteunend bewijs. Wat ik doe voor particulieren, is heel uiteenlopend. Behalve ontrouw- en aangiftezaken, word ik ook benaderd door mensen die denken dat ze achtervolgd worden. Een vrouw dacht dat de buren gaten in de muur hadden geboord en daarin camera’s hadden geplaatst. Of mensen die menen dat er voortdurend spullen verdwijnen of verplaatst worden in huis. Soms plaats ik dan camera’s in de woning zodat we terug kunnen kijken wat er gebeurd is. Vaak wordt er niets op gezien, maar ik neem iedereen wel altijd serieus.
Het kan namelijk ook dat mensen zich bekeken voelen en dat blijkt dat een ex-partner camera’s heeft geplaatst in de woning. Daarover gesproken: smart-apparaten zijn helemaal van nu en die kunnen ook gehackt worden. Ik denk dat we hier in de toekomst meer mee te maken gaan krijgen, met dit soort zaken.”Daniëlle geniet van haar werk, vertelt zij. “Vanwege de vrijheid en omdat ik mensen echt kan helpen. Dat geeft veel voldoening; iets te betekenen voor mensen. Ik kom overal en maak allerlei situaties mee, maar niet meer de gevaarlijke zoals bij de politie. Ik kan nu op een mooie manier mijn beroep uitoefenen.”
