Ze was eigenlijk op zoek naar een appartementje in de binnenstad. Toen de makelaar vroeg of ze niet een huisje wilde, dacht ze nog: wat moet ik met een heel huis voor mij alleen? Maar zodra Manon (22) het schattige huisje aan de Hoge Nieuwstraat zag, had ze haar hart eraan verpand. 

Tekst: Anne-Marie Loran
Fotografie: Dion Doornik

Manon kocht het huisje, een rijksmonument uit 1825, in juni 2022. Maar het duurde nog een jaar voordat ze de sleutel écht in handen kreeg. Dat gaf haar wel de tijd om extra te sparen voor vloeren, tegels, sanitair, meubels en leuke spulletjes. Want ze had nog helemaal niets. “Ik heb heel veel gezocht op Pinterest wat ik mooi vond qua ideeën en kleuren.” 

Muur vol kleurtjes

“Op de muur zaten op een gegeven moment wel tien testkleurtjes, want de kleuren zagen er iedere keer anders uit”, begint Manon. Het resultaat mag er zijn: een warm interieur met een rustige basis van taupe, wit en zwart.
Toch was niet alles mogelijk wat ze wilde. De gedroomde visgraatvloer werd een vloer met een ‘gewoon’ houtmotief, want in zo’n kleine ruimte zou een visgraatmotief niet tot zijn recht komen. 

‘Met de meubels moest ze echt puzzelen’

Ieniemienie tafel

Met de meubels moest ze echt puzzelen. Zo mocht de bank niet te diep zijn. 

En de ovale zwarte tafel bij het raam, met lichte bouclé kuipstoeltjes eromheen, is “zó ieniemienie” dat hij niet in een winkel te koop was, Manon moest hem via internet bestellen. Op de tafel staat een goudkleurig dienblad vol glazen kandelaars in vrolijke kleuren, waar het zonlicht prachtig doorheen straalt. “De basis moest rustig zijn, maar alles eromheen moest wel kleurrijk zijn”, licht Manon toe. 

Gouden mensenhart

Vooral roze is favoriet. Een kleur die ook terugkomt in het kunstwerk boven de bank, dat ze speciaal heeft laten maken door de Dordtse schilder Odin. “Het was best spannend hoe dat zou uitpakken”, vertelt Manon, “maar het past helemaal bij mij.” Het meest trots is ze op haar gouden mensenhart in de zwarte vakkenkast: “Dat kreeg ik van mijn ouders toen ik mijn propedeuse hbo-verpleegkunde had gehaald.” Lachend wijst ze naar een aap met een wijnglas: “Maar ik hou ook wel van een beetje gekke dingen.”

Spaarpot

Het meeste heeft Manon zelf betaald. “Ik had best wel een serieuze spaarpot want ik werk al sinds mijn zestiende, toen begon ik als leerling-verpleegkundige.” Na haar mbo-opleiding werkte ze in de gehandicaptenzorg, daarnaast begon ze aan de opleiding hbo-verpleegkunde. Vorig jaar startte ze als ok-assistente in opleiding bij het Erasmus MC. Ambities genoeg, maar ze geeft eerlijk toe: “Het is best pittig om allemaal te combineren.” 

Leien dakje

Gelukkig kreeg ze tijdens de verbouwing veel hulp. Vooral haar vader heeft veel gedaan, samen met Johan, met wie hij vaker projecten doet. Ook Manon en haar moeder stonden hun mannetje, zij hebben bijvoorbeeld de vloer uit de keuken gehaald. En haar opa heeft geholpen met het verven van de schutting. Toch ging niet alles van een leien dakje. Manon: “Toen we het plafond in de keuken weghaalden, kwamen we erachter dat de balken erboven rot waren. En ook in de gang kwam vocht achter de schrootjes tevoorschijn.”

‘Door de nieuwe opbouw kwam er een sfeervolle luxe badkamer bij’ 

Wellness-ruimte

Waar eerst een kleine keuken en badkamer waren, is nu een ruime, moderne taupekleurige keuken gecreëerd, met zelfs een kleine wijnklimaatkast. Voor de nieuwe badkamer werd een opbouw op het dakterras gerealiseerd. “Dat was de meest rigoureuze ingreep”, vertelt Manon. Daarmee kwam een droom uit; de sfeervolle luxe badkamer met jacuzzi, aparte douche en tweede wc, lijkt bijna een wellness-ruimte.

“Het is nu echt helemaal mijn huis”, besluit Manon. Ze kijkt al uit naar de zomer: “Dan zit iedereen buiten. Als je opzij kijkt, zie je de Wolwevershaven. En ik kan overal naartoe lopen, naar een terrasje, naar de markt. Als je dat eenmaal gewend bent, wil je niet anders meer.”