De Dordtse kickbokser Darryl Verdonk (28) maakte dit jaar een geweldige entree in de K1, waarmee hij meteen zijn naam vestigde. Dat debuut smaakt absoluut naar meer. In deze rubriek praat hij over het realiseren van dromen (en wensen), maar ook over trainen met Rico Verhoeven.

Tekst: Arco Bomgaars

Zeven jaar geleden sprak je in dit magazine tijdens een dubbelinterview met je broer Calvin over je dromen als vechtsporter. Heb je die inmiddels waargemaakt?

“Volgens mij heb ik toen gezegd dat ik wereldkampioen wilde worden. Die droom is in elk geval uitgekomen, want een kleine twee jaar geleden won ik de wereldtitel bij Enfusion. Maar na het waarmaken van de ene droom creëer je nieuwe dromen: in juli ga ik, met zeven anderen, deelnemen aan de K1 World MAX (in de categorie tot 70 kilogram) in Tokio. Daarvoor heb ik me in maart geplaatst, nadat ik bij mijn debuut in de K1 de Japanse favoriet Hitomi Wajima in de eerste ronde knock-out sloeg. Daarmee heb ik mijn naam gevestigd.”

Hoe ben je in de K1 beland?

“Dennis Krauweel, de trainer van Rico Verhoeven, neemt achter de schermen ook wat taken op zich. Hij heeft superveel ingangen. Hij heeft mijn naam destijds opgegooid in de aanloop van het toernooi. Dat betekent nog niet dat je binnen bent. Op basis van mijn staat van dienst vonden de organisatoren het toch interessant om mij mee te laten doen.”

Wat betekent de K1 voor jou?

“Enorm bijzonder. Als kleine jongen keek ik samen met mijn opa en met Calvin naar de K1-gevechten. Dat was toen heel groot. Alle huidige legendes in de sport hebben ooit aan de K1, die na enkele jaren weer terug is, meegedaan en gewonnen. Ik krijg nu de kans om dat ook te doen. Als dat lukt, dan maak ik opnieuw een droom waar.”

Tussen de kwalificatie in maart en het toernooi in juli zit een flinke periode. Wat heb je in die tijdspanne gedaan?

“Na de wedstrijd in maart ben ik snel weer gaan trainen. Niet op 100 procent, want dan vraag je te veel van je lichaam maar ik heb wel mijn conditie op een bepaald peil gehouden. De laatste zes tot acht weken ben ik naar een piek toe gaan werken en heb ik de intensiteit verhoogd. De piek moet zo dicht mogelijk op het evenement zitten.”

In jouw tak van sport gaat ook aardig wat geld om.

Wat merk jij daarvan?

“De sport staat in een positief daglicht, dus dat is in het voordeel van de vechters zelf. Nog steeds spelen sponsoren een belangrijke rol, maar dat is tegenwoordig makkelijker dankzij social media omdat je jezelf op meerdere plekken kan tonen. Daardoor worden de verdiensten beter. Mijn trainer John van Dijk fungeert daarbij ook als manager.”

De naam van Rico Verhoeven viel al. Train je ook met hem?

“Elke woensdagochtend train ik in Zevenbergen met hem en dan doen we een snelheids- en reactietraining. Het is top om met hem te trainen, want hij staat waar ik wil komen. Na de training heb ik ook gesprekken met hem, of geeft hij een peptalk en tips. Die zijn vooral mentaal.”

Is het een overweging voor jou om je voor de sport in Azië te vestigen?

“Zeker. Tot op heden heeft sport altijd op één gestaan. Als ik voor mijn sport zou moeten verhuizen, dan zou ik daar niet eens over nadenken want mijn sport heeft alle prioriteit. Ik heb het geluk dat mijn vriendin, die ik al elf jaar ken en die eigenlijk mijn nummer één is, me daarin steunt. Dat maakt de keuze ook makkelijk.”

Zou je een dag met je broer, voetballer Calvin Verdonk, willen ruilen?

“Het lijkt me nog steeds heel leuk om een training mee te maken op het niveau waar Calvin – die een mooi jaar bij NEC heeft gehad – actief is. Ik kan niet voetballen denk ik, wat dat heb ik al jaren niet gedaan en ik weet niet of ik er wat van bak. Maar ik wil ervaren hoe zo’n training gaat.”

Wat heb je nog als grote wens?

“Calvin en ik zijn opgegroeid in Krijspijn en dat was niet altijd makkelijk. Je had het gevoel dat je vaak met 1-0 of 2-0 achterstond ten opzichte van klasgenoten die het beter hadden. Ik zou het mooi vinden om jongeren te motiveren en te stimuleren wat van hun leven te maken.”