Rolin den Heijer, 24 jaar oud, is het jongste gemeenteraadslid van deze eeuw en ver daarvoor, student geschiedenis, Dordtenaar die houdt van politiek, FC Dordrecht, feesten en weinig gezeur. ‘Het komt wel goed’ bestaat niet, samen creëren we leven in onze stad om nooit een saaie provinciestad te worden’

Tekst: Rolin den Heijer
Fotografie: Rolin den Heijer

Aankomende zaterdag ga ik samen met mijn oude vader naar het knusse stadionnetje aan de Krommedijk. Het is een speciale dag, de Open Dag van FC Dordrecht. Er staat een nieuw seizoen voor de deur waarin weer gestreden zal gaan worden voor ieder punt en uiteraard een nieuw stadion. We kopen als vanouds een seizoenkaart, nieuw shirtje, bezoeken de spelerspresentatie, oefenwedstrijd en het optreden van Django Wagner. Gezellig drinken we een biertje en eten we een patatje-met. Heerlijk om onderdeel uit te maken van een volksclub als Dordrecht. De spelers verdienen geen miljoenen, een gemiddelde bezoeker van de club strijkt meer op dan de voetballende profs. Alles is toegankelijk in Dordt. Van trainer Claudio tot aan directeur Hans.

Dat maakt Dordt niet alleen als club, maar ook als stad zo mooi. Dat fijne, gemoedelijke en dat knusse wat in onze Dordtse samenleving heerst. Een mooi voorbeeld daarvan was deze zomer het driedaagse event Big Rivers. Met recht mag gesteld worden dat Big Rivers een feest is geworden voor de hele stad! Van MAAN tot The Kik, Scotch tot aan Paul Elstak. Voor ieder wat wils, Dordts talent gecombineerd met grote namen van buiten ons eiland. Nog nooit is het event zo succesvol geweest als nu: 140.000 bezoekers, 150 acts en 12 buitenpodia. Met 20% meer bezoekers dan vorig jaar een onwijs goed resultaat en wat was het een feest in de gehele historische binnenstad!

Eén cijfer heb ik bewust niet genoemd, namelijk: in drie dagen, vier arrestaties. Voor een evenement van deze orde van grootte is dat helemaal niks. Maar toch wringt hier de schoen. Want er woedt een serieuze discussie over Dordrecht als evenementenstad, is het allemaal nog wel behapbaar? Het management van tienduizenden mensen in ons centrum, openbare dronkenschap, drugs en wildplassen. Er is een verhaal bekend van een binnenstadbewoner die een dronkenlap die voor de zoveelste keer tegen zijn deur aan stond te plassen, een pets heeft verkocht. Hij is aangehouden, de wildplasser niet. Schandalig wat mij betreft. Je bent niet goed bij je hoofd als je iemand zijn deur en gang onder pist. Dronkenschap of een gebrek aan toiletten doen niets af aan dit totale gebrek aan fatsoen.

Daar baal ik dus van. We komen als stad uit een geschiedenis waarin het credo was: doe maar normaal, dan doe je al gek genoeg. Dordrecht dreigde een saaie provinciestad te worden. Gelukkig staan er nu mensen op die meer kleur en levendigheid geven aan onze stad. Tienduizenden Dordtenaren hebben genoten, helaas moet een kleine minderheid het weer verkloten.

Wat mij betreft zetten we volgend jaar nog meer toiletten neer, sluiten we de Kloostertuin af, meer blauw en tijdelijke camera’s op straat en desnoods tikt de agent de wildplasser maar met zijn harde lat op zijn lat. Want ik wil een Dordrecht waarin mensen met trots in de binnenstad kunnen wonen, de organisatie van Big Rivers ambitieus kan blijven door nu 150.000 bezoekers na te streven en het echte tuig wordt aangepakt. Dit alles zodat het overgrote deel van de stad kan blijven genieten. Grote evenementen horen bij een stad als Dordrecht, de randen mogen ook best opgezocht worden. Die hebben we wat mij betreft nog zeker niet bereikt.

Laten we trots zijn op onze stad. Van Django Wagner bij FC Dordrecht tot aan The Kik op het podium voor Merz. Dordt tikt aan de weg en dat laten we ons niet afnemen door een stel minkukels zonder fatsoen. Een Dordtenaar zal altijd blijven zingen, zingen voor zijn stad en club.