Sjaak en Henriëtte waagden de sprong

Sjaak (63) en Henriëtte (60) Boer uit Dordrecht verruilden huis en haard voor Italië: een langgekoesterde wens die eerder in vervulling ging dan zij dachten. De emigratie voldoet aan alle verwachtingen: ze genieten volop van de omgeving, de lokale bewoners en het eten. Toch is er dagelijks contact met Dordrecht, want daar lieten zij hun geliefde (klein)kinderen achter.

Tekst: Roxanne Sebes 

“We riepen het al jaren,” blikt Henriëtte terug. “Als we straks met pensioen zijn, willen we iets kleins in Italië.” Een droom die altijd ergens op de achtergrond meespeelde. Tot het vorig jaar ineens niet goed gaat met de gezondheid van Henriëtte. “Alles bleek het gevolg van stress, opgekropte frustratie en te hard werken. Dat moest anders.”

VAN DIGITALE RONDLEIDING NAAR KOOP

Dat ‘anders’ werd een kortstondige zoektocht in de Achterhoek. “Gewoon, lekker dichtbij. Tot ik op een ochtend mijn laptop opende om te werken en er ineens een Facebook-pop-up verscheen: ‘Casa Joop’. Ik klikte. Wat een gaaf pand! Een onwijs mooie B&B in Italië. Het leek me altijd al leuk om zoiets te runnen.” Sjaak daarentegen keek uit naar een rustig, welverdiend pensioen. Toen de pop up voor een tweede keer verscheen, zag Henriëtte dat als een teken. “Ik schreef de eigenaar een mail en hij nodigde ons uit voor een digitale rondleiding. ’s Avonds vertelde ik het Sjaak: we hebben een rondleiding in Italië!” En toen ging het snel: Sjaak en Henriëtte kochten binnen twee weken het pand, zonder het in het echt gezien te hebben.

WEG UIT STERRENBURG

De liefde voor Italië was in deze zoektocht doorslaggevend. “De eerste keer dat we in Italië aankwamen, voelde het voor ons allebei als thuiskomen. Onze (klein)kinderen hebben dat ook. Andere landen zijn ook leuk, maar hier, in Italië, is alleen de geur al lekker!” Met een geweldig feest namen Sjaak en Henriëtte afscheid van hun geliefde huis in Sterrenburg, de wijk waar ze sinds 1993 woonden. “Het drong pas écht door toen we met z’n tweeën de verhuiswagen leeg stonden te trekken. Je beseft dan dat je alles achter hebt gelaten. We verkochten ons fijne huis, maar uiteindelijk zijn dat maar stenen. Dit is een levenservaring.”

‘Ze kochten het pand, zonder het in het echt gezien te hebben’

DORDT IN HET HART

Sjaak en Henriëtte zijn nu ruim een half jaar inwoners van het dorpje Magnano in de regio Piemonte. Boven op een heuvel wonen ze in hun nieuwe huis, met twee kamers om te verhuren en een behandelkamer waar Henriëtte haar beroep als schoonheidsspecialiste voortzet. Enkele klanten van haar praktijk in Sterrenburg zijn langs geweest, net als haar broer, kinderenen vrienden. “We blijven Dordtenaren en volgen vanaf hier dan ook zeker het nieuws en het wel en wee van onze familie en vrienden. Dat kan gelukkig met al die digitale middelen.” Het Italiaans hebben Sjaak en Henriëtte nog niet onder de knie. Daarvoor gaan ze binnenkort op les. Met een paar woordjes en de nodige gebarentaal komen ze al een heel eind. “Op de markt genieten we van alle verse spullen. Door de tuin lopen hertjes, de boer naast ons heeft ezels. Toch missen we ook dingen: bitterballen of een frikandel speciaal. Maar het allermeest: de kinderen.”

‘HET ZALIG NIETSDOEN’

Het stel heeft zich helemaal toegewijd aan het motto: ‘dolce far niente’, oftewel: het zalig nietsdoen. Met één van de grootste golfparcours van Europa naast de deur, veel fiets- en wandelmogelijkheden en het meer van Viverone in de buurt heeft Sjaak toch nog een beetje dat ‘rustige’ pensioen waar hij ophoopte. Henriëtte: “Het mooiste compliment is dat de oorspronkelijke eigenaar van de B&B een paar dagen bij ons doorbrachten zei: dit huis heeft weer een ziel.”

 

Lees het vorige artikel van 078MGZN: Broodcafé Jaap | Zelf aan de slag