De Dordtse Mick Vrolijk (16) danst sinds hij het zich kan herinneren. Als klein jongetje al ging zijn moonwalk feilloos en had hij al spectaculaire moves onder de knie. Toch duurde het even voor hij ook les ging nemen. Daar was namelijk ook nog Mick’s andere en eerste grote liefde: voetbal. ‘Ik wilde altijd profvoetballer worden, maar na mijn eerste live-optreden viel alles op zijn plaats.’

Tekst: Diana Henneken
Fotografie: Dion Doornik

Mick doet zijn naam eer aan. Hij is vrolijk en energiek, ook als hij niet danst. Toch is het dansen wel degelijk een serieuze zaak. Zo serieus dat hij uiteindelijk gestopt is met voetbal, ook al speelde hij in het eerste van Wieldrecht en was hij gescout door FC Utrecht. Hoe het dansavontuur begon? Als 10-jarige achtergronddanser bij de finale van het televisieprogramma Everybody Dance Now. Vader Emile had als grap een foto van Mick naar de redactie gestuurd. Tijdens dat optreden en bij de afterparty wist hij wat hij het allerliefste wilde: dansen. Hiphop!

Florida
En zo gebeurde het. Bij dansstudio Bounce in Papendrecht ging Mick op dansles. Hij deed onder andere mee aan wedstrijden met da Bounce Squad en deden ze mee aan Hollands got talent. In 2017 werd hij uitgenodigd naar aanleiding van een filmpje, om mee te dansen met een crew van Orlando, Florida The Squad. Ze werden derde tijdens the WOD Orlando. Voetbal en dansen gingen inmiddels al een tijdje niet meer samen door het intensieve trainingsschema van beide sporten. Maar Mick koos vol overtuiging voor dansen en, ook niet onbelangrijk, het dynamische leven eromheen. Zijn talent bleef niet onopgemerkt.

Ronnie, Armin en de rest
Om maar even wat namen te noemen. Bij Koningsdag in 2015 in Dordrecht trad hij op met onder anderen Nielson en tijdens het afgelopen Kerstgala in Carré danste hij bij Ronnie Flex en Trijntje Oosterhuis. Begin dit jaar was Mick betrokken bij de fotoshoot voor de presentatie van Armada, de kledinglijn van Armin van Buuren. In 2017 was hij te zien in het televisieprogramma Circus Gerschtanowitz. Hij deed mee aan een modeshow van Nike en hij zat in een reclamespot van Mc Donald’s. En dit is nog lang niet alles.

Topsportcontract
Minder vrolijk wordt Mick van het onderwerp ‘school’. Nadat hij onverwachts – ‘ik dacht echt dat ik bleef zitten’- de vierde klas van het Stedelijk Dalton Lyceum Kapteynweg heeft gehaald, volgt nu dan 5 havo. Examenjaar dus. De combinatie school, huiswerk en dansen (minstens drie keer per week vier uur trainen) is lastig. Helemaal met Mick’s dyslexie. Toch doet de school er alles aan om Mick te ondersteunen. Zo heeft hij een topsportcontract waarmee hij de ruimte krijgt om tijdens schooltijd te trainen of om te treden, als dat nodig is. Een belangrijk hopelijk laatste jaar, dat realiseert Mick zich absoluut. ‘Ik ben nu net over, met een beetje geluk slaag ik ook net. En dan is mijn doel om van mijn hobby mijn werk te maken.’

Support
Intussen blijft Mick trainen en werken aan zijn ontwikkeling. ‘Sinds een jaar dans ik bij Divergent Movements in Rotterdam, na een uitstap van een jaar bij CAD (Creative Academy of Dance) in Amsterdam. Ik krijg daar, naast de reguliere danslessen, onder andere technieklessen en ballet. Dit om een meer allround danser te worden. De sfeer bij Divergent Movements is geweldig. Er is een goede klik met de andere dansers en we supporten elkaar op een positieve manier, ook al is de concurrentie moordend. Zeker heb ik zenuwen bij audities, maar dat gevoel verdwijnt als ik bezig ben. Het is vooral leuk, leuk om te dansen en mee te doen aan modeshows en nieuwe ervaringen op te doen. Mijn allergrootste droom? Als achtergronddanser mee op tour met mijn idool Chris Brown.’ Tuurlijk gaat dat lukken.