Allebei publieke figuren, op totaal verschillende vlakken. Allebei Dordtenaren, om verschillende redenen verknocht aan hun stad. Allebei in de media, vanuit verschillende perspectieven. Twee tegenpolen, verbonden door de sterke familieband en interesse voor het voetbal: BN’er René van der Gijp en Gemeentepolitica Margret Stolk.

Auteur: Arco Bomgaars
Fotografie: Sylvia Kuiper

Dagelijks hebben zij telefonisch contact en bespreken zij wat hen op dat moment bezighoudt. ,,Dat kan over Jesse Klaver gaan, maar ook over het Nederlands Elftal. Over de laatste uitzending van Jinek, ja zelfs over de Dordtse gemeentepolitiek. Maar dan wel als we uit eten gaan.’’ Neef René van der Gijp en nicht Margret Stolk zijn totaal verschillend van karakter, maar koesteren de warme band die zij hebben.

Bagger
Het is drie dagen voor de start van het nieuwe seizoen van Voetbal Inside. Toch een nieuw seizoen, nadat de breuk tussen de drie hoofdpersonen Wilfred Genee, Johan Derksen en René van der Gijp niet te repareren leek. John de Mol greep hoogstpersoonlijk in om het drietal na de Akwasi-ophef toch weer met elkaar aan één tafel te krijgen. ,,Een heftig jaar? Man, schei uit. Het is zo onbelangrijk allemaal en het wordt en is zo krankzinnig groot gemaakt in de afgelopen maanden. Maar wat wil je, nieuwssites moeten iedere drie minuten wat nieuws brengen en blazen zaken enorm op. En dat gebeurt ook op social media. Twitter en Facebook, ik heb er niks mee en lig ook niet wakker wat mensen van mij denken of over me schrijven. Ik kan me voorstellen dat Wilfred Genee er wel wakker van ligt. Omdat hij wel in een bubbel zit van ‘het doet er allemaal wel toe’. Maar geloof me, dit lost zich vanzelf op. Als het programma was gestopt, was het ook goed geweest. We doen er zoveel mensen een plezier mee en er is toch al zoveel bagger en onzin op de televisie. Ik ben ervan overtuigd dat wij het enige programma in Nederland zijn waarvan De Mol zegt: als wij geen sponsors meer om ons programma zouden hebben, dan betaal het zelf wel.’’

Pruikje
Van terughoudendheid zal in het nieuwe televisieseizoen geen sprake zijn. Van der Gijp; ,,Ik hoef niet op mijn tong te bijten. Ik snap dat ze bij Talpa met dichtgeknepen billen zitten op maandag en vrijdag. Toen ik dat pruikje opdeed (Van der Gijp imiteerde in februari 2018 de Vlaamse tv-verslaggever Boudewijn Van Spilbeeck door een pruik op te zetten, red.), haakte Gilette af als sponsor. Maar zo’n sponsor zit in een discussie waar ik mijn schouders voor ophaal. Twee weken later hadden tien mannen zo’n pruikje op in de Linda en dat was kunst terwijl ik ordinair en beledigend ben. Nee, ik voel me geen publiek bezit. Toen ik van mijn huwelijksreis terugkeerde met Minouche, stond op Schiphol RTL Boulevard op me te wachten. Dat negeer ik dan niet. Ik zeg vijf minuten wat tegen zo’n gozer en hij is blij. Weer een itempje. Op de redactie komen ze ook niet verder dan zo’n onderwerp, mensen zijn met niks bezig. Ik kan de meest grove column over mezelf lezen en de krant daarna lachend weggooien. Er is niks wat me raakt.’’

En daar zit het grote verschil met zijn nicht, Verenigde Senioren Partij-fractieleider Margret Stolk. ,,Zijn rol is anders dan die van mij. Ik ben een publiek figuur in een andere setting. Wat hij doet, is een satirisch programma. Iedere beweging die ik maak, is heel anders. Ik heb een voorbeeldfunctie, daar moet ik me naar gedragen. Ik moet me uiten binnen de randjes waartussen ik me mag begeven en dan moet ik vaak op mijn tong bijten. Hij kan alles zeggen, ik mag emoties tonen maar moet wel bij de inhoud blijven. Toch denk ik dat René een goede politicus zou zijn, omdat hij een hele frisse, open en eerlijke blik heeft. Hij bagatelliseert niets.’’

Meninkjes
Racist, homofoob. Het zijn kwalificaties waarvoor René van der Gijp de schouders ophaalt. ,,Dat zijn meninkjes die bij splintergroeperingen vandaan komen. Ik maak wel eens een opmerking die grappig bedoeld is maar een ander effect heeft. Maar dat weet ik toch. Op de terugweg naar Dordrecht denk ik dan: had ik misschien anders moeten doen.’’ Margret knikt instemmend: ,,Dat is nou eenmaal jouw karakter, je hebt het hart op de tong en daarmee trap je wel eens op andermans tenen en dat levert reacties op.’’

Voorvallen van totaal ander kaliber waren de woninginbraak en de mislukte overval waarvan Van der Gijp eerder dit jaar het slachtoffer was: ,,Ik geloof echt dat het dingen zijn die door corona komen: mensen die proberen een horloge van me te stelen of me opwachten bij mijn huis. Dat laatste voorval zie ik nog steeds als een mislukte overval, al heb ik geweldig veel geluk gehad toen ze op mijn autoruit met gepantserd glas aan het beuken waren en er niet doorheen kwamen. Anders was ik er niet meer geweest. Ik was al voorzichtig. In Dordt laat ik me ook met een taxi voor de deur afzetten als ik uit eten ga. Maar in Amsterdam, Rotterdam en Eindhoven probeer ik zo weinig mogelijk over straat te bewegen, omdat ik dingen zeg die niet zo leuk zijn voor Ajax-, Feyenoord of PSV-supporters. Dan moet je op je tellen passen.’’ Margret: ,,In Dordrecht voel ik me veilig, ik ben verknocht aan die stad.’’

FC Dordrecht
Het voetbalseizoen is inmiddels weer begonnen. Beiden hebben uitgekeken naar het moment dat de bal weer rolt, ook dat is een verbindende factor. Margret: ,,Ik kom uit een voetbalfamilie. De Stolkies en de Gijpies, dat draaide alleen maar om voetbal en daar ben ik ook in meegegaan. Ik speelde als het ware met voetbalschoenen aan mijn voeten in plaats van met een pop.’’ René: ,,Toen zij op haar zestiende ging voetballen, werd ze voor gek verklaard. Nu is dat de normaalste zaak van de wereld. Moet ik daarom ook het vrouwenvoetbal serieus nemen? Dat hoeft niet. Maar het is wel een signaal dat de sport evolueert. Maar als die meiden dan aandacht willen, dan hoort daar ook kritiek bij.’’ Margret volgt, ook vanwege haar politieke beslommeringen,
FC Dordrecht op de voet. ,,Het zou goed zijn als er duidelijkheid komt over de toekomst van de club. René: ,,Ik volg FC Dordrecht niet op de voet. Hansie (Kraaij junior, red.) volgt het en dan vraag ik hoe het met FC Dordrecht en waar de zwakke punten zitten. Dan is ‘ie helaas wel even bezig.’’

Elkaars getuigen
Margret was eerder dit jaar de getuige van René bij het huwelijk met Minouche. De rollen zullen straks omgedraaid zijn, als Margret in het huwelijksbootje stapt met haar vriendin Sien. ,,Margret was mijn getuige, omdat ik van de familie het beste met haar omga. Met haar heb ik echt een band, al 55 jaar’’, vertelt René. ,,Ik dacht eerlijk gezegd dat hij eerst een grapje maakte toen hij mij vroeg als getuige, aangezien Sien en ik eerder het plan hadden opgevat om te trouwen. René en Minouche zijn ons toch nog voor geweest.’’ René: ,,En ik vind het leuk om haar getuige te zijn. Zoals ik over twee jaar bij de volgende gemeenteraadsverkiezingen weer lijstduwer van de VSP ben.’’