Mareen Vink is verpleegkundige op de afdeling Verloskunde in een academisch ziekenhuis. Haar moeder, Brenda van Duren, staat aan de andere kant van de levenslijn. Zij is uitvaartbegeleider onder andere bij Momentaan Uitvaartzorg. Beiden begeleiden zij mensen op emotievolle momenten van het leven. “Alles in het leven draait om liefde,” vindt Brenda. En daar is haar dochter het helemaal mee eens.

Tekst: Nanny Yap | Foto: Rob van der Teen

Brenda begon haar carrière als management-assistente. Maar in die functie was ze niet gelukkig. “Het ging in die functie vooral om papier. Ik heb altijd al een fascinatie gehad voor de uitvaartbranche. Na het overlijden van mijn moeder ben ik met de opleiding voor uitvaartverzorgster gestart. Toen ik daarvoor de opleiding volgde, voelde het voor mij alsof ik thuiskwam. De materie, weten dat je wat kunt betekenen voor de nabestaanden. Ik heb zoveel liefde mogen zien, én voelen, rondom de dood.
De arm van een vader op de schouder van zijn zoon en zijn alleszeggende blik naar zijn dochter achter hem. De laatste woorden van een vrouw voor haar man. De tekeningen van een kind voor opa. Nog steeds voelt dit beroep voor mij als de beste keus. Ik moet er wel bijzeggen dat je dit vak alleen goed kunt uitoefenen als jouw hart er ligt. Anders houd je het niet lang vol.”

De mooiste dag na het leven van een dierbare
In haar beroep heeft zij altijd te maken met verdriet. Verdriet om het heengaan van een partner, kind familielid of vriend. “Als uitvaartondernemer kom je binnen in het gezin dat net afscheid heeft moeten nemen van een dierbare. Ik bespreek het proces met ze en probeer goed te kijken naar wat zij nodig hebben. Hun gedachten zijn nog vol van het afscheid. Het is dan moeilijk om dan direct na te denken over de dienst, foto’s, muziek en kaarten. Ik begeleid ze bij dit proces en probeer hen zo veel mogelijk te ontzorgen. De nabestaanden moeten na de uitvaart het gevoel hebben dat het ondanks het verlies toch de mooiste dag was na het leven van de dierbare. Als nabestaande wil je op een waardige manier afscheid nemen en op een liefdevolle manier terugkijken op die periode. Dat is wat ik voor hen mogelijk wil maken.

Herinneringen zijn belangrijk
Haar dochter Mareen helpt juist vrouwen bij de bevalling. Omdat zij op een afdeling verloskunde in een academisch ziekenhuis werkt, ziet zij vooral bevallingen die vooraf als risicovol worden gezien. “Het mooiste moment is toch als je een gezonde baby in jouw handen hebt en die aan de moeder kunt laten zien. In een academisch ziekenhuis heb je ook te maken met stilgeborenen. En dan huil je met de ouders mee. Dat is zo intens. Ik ben dan ook echt van slag. En het went nooit. Maar gelukkig gaat het ook heel vaak goed. Soms is de baby bij de geboorte ondanks de sombere voorspellingen toch gezond. Dat moment maakt voor mij veel goed. Het is ook fijn om de ouders de eerste paar dagen te kunnen begeleiden. Voor hen is alles nieuw. Ze hebben vaak helemaal geen idee hoe ze het aan moeten pakken. Zij zijn blij met alle tips die zij krijgen. Ik voel mij dankbaar dat ik hen kan helpen.”

Het werk doet ertoe
Ook voor Mareen is haar kinderwens in vervulling gegaan. “Vanaf vroeger wilde ik moeder worden en baby’s verzorgen. Ik ben nog geen moeder, maar het tweede deel van mijn wens heb ik al ingevuld. Dit is mijn passie. Dit beroep past bij mij. Ik heb altijd gezegd dat ik iets wil doen wat er toe doet. In dit beroep merk ik hoeveel steun ik kan zijn voor de ouders.” Brenda bevestigt dat gevoel. “Ook ik merk dat mijn werk er toe doet. Dat de mensen blij zijn dat ik er ben. Het verdriet blijft, maar erover praten, ervoor zorgen dat er alles aan gedaan is om hun dierbare een mooie dienst te kunnen geven waar ze liefdevol op kunnen terugkijken. Dat geeft mij veel voldoening. Daar doe ik het voor.”
“In het leven draait het om liefde en verbondenheid. Als op een moment alles op zijn kop staat, ontstaat er als het ware een vacuüm om het gezin. Zij hebben elkaar, in liefde en verdriet. Hoe pijnlijk het soms ook is, maar om de verbondenheid met elkaar en de liefde voor elkaar draait het leven,” besluit Mareen.