Het is een passende locatie; het tropische voormalige zwemparadijs Tropicana in Rotterdam voor het bedrijf van Koen Meerkerk en Hugo de Boon Fruitleather. Ze verwerken er namelijk afgedankte mango’s om er leer van te maken.

Auteur: Anne-Marie Loran
Fotografie: Marc Blommaert

Van de mooie, lichte, tropische koepel genieten de Dordtse Koen en Zwijndrechtse Hugo (beiden 26) niet veel, hun productieruimte bevindt zich onder het vroegere golfslagbad, in de kelder. De twee zitten veel in de puree, want van het afgedankte fruit maken ze puree die ze na toevoeging van natuurlijke ingrediënten op platen smeren. De puree wordt vervolgens gedroogd in een droogoven. “Uiteindelijk werken we het materiaal af met een leuke kleur of een leuk patroon zodat het echt de ‘looks van leer’ krijgt. Maar sommige mensen vinden het juist leuk om de vezeltjes, pitjes en schilletjes te zien. Dat vertelt het verhaal meer”, vertelt Koen enthousiast.

Zonde om te laten liggen
Het idee ontstond vier jaar geleden toen de kunstacademiestudenten iets moesten verzinnen dat een maximale exposure zou halen. “Als je bij De Wereld Draait Door komt, doe je het goed, werd er gezegd.” Het idee lag letterlijk op straat, toen ze vanuit het raam van hun school zagen hoe het niet meer verkoopbare fruit aan het einde van een marktdag daar achterbleef. Ze haalden het fruitafval op met een winkelwagentje en ontdekten na veel experimenteren de potentie van fruitleer. Een product dat niet alleen gaat over voedselverspilling, maar ook een alternatief biedt voor de milieubelastende leerindustrie.

En het is diervriendelijk. Het werd groot opgepakt in de media, ook in het buitenland. “En dat terwijl het nog een concept was”, vertelt Koen. “Toen dachten wij: dit is zonde om te laten liggen.” De jonge ondernemers richten zich specifiek op mango’s, omdat daar veel verschillende soorten van zijn die allemaal verschillend materiaal opleveren. Afvalmango’s zijn bovendien interessant omdat Rotterdam – waar beiden tegenwoordig ook wonen – een grote doorvoerhaven voor mango’s is. Tijdens het transport wordt veel fruit verspild, doordat het klem komt te zitten of niet gekoeld is. Fruitleather vangt een deel van dat fruitafval op. Het concept past helemaal bij Blue City, dat in het voormalige Tropicana ruimte biedt aan startups en ondernemers die bezig zijn met duurzaamheid en circulaire economie. Koen straalt: “Het leuke is dat een bierbrouwer in het pand nu onderzoekt of hij bier kan maken van het sap dat wij overhouden en onze mangopitten worden gebruikt in medicijnen en cosmetica.”

Problem solving company
Het leest als een succesverhaal, maar Hugo noemt hun bedrijf vaak een “problem solving company”. Ze zijn dan ook voornamelijk bezig met testen. En hoewel Koen en Hugo twee gasten zijn die alles aanpakken, blijven ze ontwerpers met te weinig scheikundige kennis om problemen als schimmelvorming en het waterbestendig maken van het materiaal op te kunnen lossen. Daarom werken ze samen met andere partijen en krijgen ze hulp van een stagiair en vrijwilliger die deze expertise wel hebben.

Het duo denkt ook mee over het eindproduct. Zo heeft een schoenmaker laten zien hoe het fruitleer zich vormt op de leest
en hoe elastisch het moet zijn. Op displays staan verschillende producten van fruitleer zoals een luxe tas, portemonneetjes, telefoonhoesjes en schoenen. “Sinds een jaar verkopen we sample pakketten via onze webshop en inmiddels zijn er ontwerpers die het materiaal afnemen om er verkoopbare producten van te maken. In Londen hebben we de eerste tassen van fruitleer al gezien”, vertelt Koen trots. Zelf lopen ze nog niet op hun fruitleren schoenen, maar het showpaar is wel gedragen door de wethouder van Rotterdam op een groot afvalcongres in Baltimore. Over publiciteit hebben ze dan ook niet te klagen, ook al hebben ze De Wereld Draait Door niet gehaald.